Sieć podziemnych korytarzy, ciągnących się jak labirynt pod Odessą. Większa część katakumb (96% ) pełniła funkcję kamieniołomów, w których wydobywano kamień budowlany. Reszto to szczeliny oraz jaskinie. Szacuje się, że długość korytarzy odeskich katakumb to blisko 2,5 tyś km z czego zbadanych i opisanych zostało 1,7 tyś km.
Ich historia zaczyna się w latach ‘30 XIX wieku. Był to okres rozbudowy miasta, które potrzebowało ogromne ilości materiału budowlanego. Najłatwiej dostępnym materiałem okazały się olbrzymie pokłady wapienia pontyjskiego. Początkowo wydobywany w tradycyjnych kamieniołomach, następnie przy pomocy specjalnych pił sprowadzanych z Anglii drążono sieć korytarzy pod miastem. Pod koniec XX wieku katakumby stały się niemałym problemem dla starej zabudowy Odessy, której ponad 40 % znajduje się nad wybraną skałą. Odnotowano ponad 100 tąpnięć.
Już teraz zaplanuj swój wyjazd i zobacz naszą OFERTĘ WYCIECZEK W ODESSIE !
Pierwsze badania w Odesskich Katakumbach przeprowadził paleontolog O. Norman i rozpoczął je w 1846 roku. Pierwsza ekspedycja naukowa badająca sieć korytarzy została zorganizowana w 1875 roku, tak naprawdę to badanie tych opuszczonych „sztolni” trwa po dzień dzisiejszy. Ich głębokość sięga od 4 do 35 metrów. Część kamieniołomów to jednopiętrowy wyrobek, choć zdarzają się i 2-3 piętrowe a odległość między nimi to ok 2 metrów. Szerokość korytarzy waha się od 1,8 m do 3,5 m . Największe pod względem wysokości sale „Sergieja Berezowoho” i „Pasaż” sięgają 5 m. Wniosek nasuwa się jeden – Odeskie Katakumby to ogromne podziemne miasto ze swoimi skwerkami, ulicami i zaułkami. To ukryte tajemnicze miejsce, gdzie na każdym rogu czyha ciekawa historia związana z tym niepowtarzalnym miejscem.
ULUBIONE: 
